Rijksarchief in België

Ons collectief geheugen !

FR | NL | DE | EN
Menu

90 jaar definitieve integratie van Eupen-Malmedy in België

Texte petit  Texte normal  Texte grand
07/03/2015 - Onderzoek - Rijksarchief te Eupen

In maart 1925 werd de wet goedgekeurd die de definitieve integratie van Eupen-Malmedy in België bekrachtigde. Daarmee nam de Belgische overheid het bestuur van 50.000 nieuwe Belgen over, en de bijbehorende taal- en integratieproblemen…  Enkele krantenartikels uit de krantencollectie van het Rijksarchief te Eupen werpen meer licht op de maartdagen van 1925 en het belang ervan voor de Duitstalige Gemeenschap van België.

Na de Eerste Wereldoorlog werden de arrondissementen Eupen en Malmedy krachtens het Verdrag van Versailles en na een omstreden volksbevraging deel van België. In de jaren 1920‑1925 stonden de voormalige arrondissementen onder het gezag van het Gouvernement Eupen-Malmedy, een overgangsregime bestuurd door Generaal-Luitenant Baltia.

Alhoewel Generaal Baltia een overgangsperiode van dertig jaar voor de volledige politieke en gerechtelijke assimilatie nodig achtte, was er al in 1922 sprake van om een einde te maken aan het uitzonderingsregime voor de regio. Op 30 Juni 1924 pleitte de ministerraad in Brussel voor de integratie van Eupen-Malmedy in het arrondissement Verviers. Het duurde uiteindelijk tot februari 1925 tot het wetsvoorstel alle commissies van de Kamer doorlopen had.

Op 4 maart 1925 begonnen de debatten in de Kamer, en op 6 maart werd de wet goedgekeurd door de Senaat. De wet voorzag het einde van het uitzonderingsregime op 1 juni 1925 en de definitieve integratie van Eupen-Malmedy in de Belgische staat op 15 september van hetzelfde jaar. De wet voerde ook de implementatie in van Belgische wetten die tot dan toe niet werden toegepast in Eupen-Malmedy. Tegelijkertijd kregen de burgers van de Oostkantons burgerrechten toegekend.

De integratie was voor vele mensen in Eupen-Malmedy niet vanzelfsprekend. Het samenleven van “oude” en “nieuwe” Belgen bleek niet altijd eenvoudig. Maar met dank aan zijn uitzonderingsbevoegdheden en omdat hij enkel verantwoording schuldig was aan de Eerste Minister en aan de minister van Binnenlandse Zaken was Baltia er toch in geslaagd enkele taal- en integratieproblemen op te lossen, ondanks veel kritiek op zijn aanpak.

De Belgische overheid, die in 1925 het bestuur van de 50.000 nieuwe Belgen overnam, ontplooide al zijn bureaucratische macht en hield niet altijd rekening met de bijzondere status en de daarmee verbonden gevoeligheden van deze bevolkingsgroep. Communicatieproblemen leidden al te vaak tot onbegrip en argwaan. Toen bekend werd dat België en het Duitse Rijk onderhandelden over de teruggave van de zogenoemde „Cantons rédimés“ (de ‘losgekochte’ kantons), nam het wantrouwen van de bevolking verder toe.

 

 

www.belspo.be www.belgium.be e-Procurement