Hargrave ging niet akkoord met het groeiende militarisme van de Boy Scouts van Baden Powell, en richtte een nieuwe werking op waarin respect voor de natuur (kamperen), handwerk (houtsnijkunst) en het streven naar wereldvrede centraal stonden. De beweging, die zich overigens niet alleen op de jeugd richtte, stond open voor mannen en vrouwen, jongens en meisjes van alle leeftijden. In de ‘raad van advies’, eerder dekmantel voor een groep sympathisanten, zaten bekende figuren, onder wie de schrijver H.G. Wells, de dichter R. Tagore, en ‘onze’ Nobelprijswinnaar Maurice Maeterlinck. Een groot succes kan men de Kibbo Kift moeilijk noemen: het aantal leden bleef beperkt tot enkele honderden.

Buitenlandse afdelingen kwamen er onder andere in Nederland en in Rusland, en dus ook in België, met de oprichting in 1926 van de Lawerce Lodge (Leeuwerikenclan) in Antwerpen. Stichter en drijvende kracht was de Antwerpenaar Constant De Wit (1907-1989) alias Mer-en-Aten, die later naam maakte als egyptoloog en verbonden was aan de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis en de KU Leuven. Hij verzamelde een kleine groep rond zich, hield lezingen (pow wows) en schreef omzeggens op zijn eentje het tijdschrift van de clan vol. De voornaamste buitenactiviteiten waren kamperen (met tien tot vijftien leden) en trektochten.

Waar de Engelse Kibbo Kift meer en meer de politieke toer opging en zich in 1931-1932 omvormde tot de Green Shirt Movement for Social Credit, en later zelfs een echte - zij het weinig succesvolle - politieke partij werd (the Social Credit Party of Great Britain), bleef de Kibbo Kift-beweging in Antwerpen (en vanaf 1929 ook in Brussel) vasthouden aan de originele filosofie. Niettemin publiceerde ook De Wit brochures over “le Crédit social”. In de stukken die hij rond 1980 aan het Rijksarchief overdroeg, zit zelfs de kladversie van een boek, dat evenwel nooit werd uitgegeven. De activiteiten van de Lawerce Lodge, die op haar wekelijkse vergaderingen meestal niet meer dan vier aanwezigen mocht noteren, hielden op na 1933, maar het contactblad De Speurder werd nog uitgegeven tot in april 1938.

In het archiefbestand van de Belgische afdeling van de Kibbo Kift Kindred zitten helaas geen ledenlijsten, maar wel logboeken van vergaderingen, propagandamateriaal (brochures en pamfletten), exemplaren van het maandelijkse tijdschrift  en teksten van de lezingen van De Wit.

Wie toevallig de komende maanden een trip naar Londen plant: in de Whitechapel Art Gallery loopt nog tot 13 maart 2016 een tentoonstelling over de Kibbo Kift.

We houden u op de hoogte van de publicatie van de inventaris van het archief van de Belgische afdeling van de Kibbo Kift Kindred!